moralist
Klâsik bir sosyolojik bilgi vardır ve bir teoriden öte, hakikatin ta kendisidir. İnsanlık tarihi boyunca kognitif (bilişsel) azınlık bütün nüfusun belki de %2-3’ünü geçmez. Bunlar zamanlarının, devirlerinin çok ötesinde, ufuk sâhibi ve ileri görüşlü adamlardır.
Bunların âkıl kişiler olarak harmanladıkları görüşler, moralist (ahlâkçı) ekseriyet tarafından tepkiyle, reddiye ile karşılık bulur. Ama onların söylediklerini, tavsiye ettiklerini 20-30 hâttâ 50 sene sonra kendileri uygulayacaktır. Aslında biri kadim Yunanca, diğeri Lâtince kökenli olan bu iki kelime arasında zamanla anlam farkı doğmuştur. Moralite genel ahlâkla, Etik ise meslek ahlâkıyla eşdeğer olmuş ve böyle de kullanılagelmiştir. İşin trajikomik tarafı, moralist çoğunluk aynı zamanda etik-dışı işleri yapmakta pek mâhirdir. Alışverişte kazık atar, altında hile yapar vs. ama iş din, iman, ideoloji oldu mu onlardan büyüğü yoktur. Recmederler, asarlar, her türlü teröre bulaşırlar çünkü oturmuş bir kendilikleri yoktur. Otelde adam yakarlar, sokakta hayvanlara işkence ederler, içince sapıtırlar… Jung’un tâbiriyle personification’u, yâni ayrılma-bireyleşmeyi başaramamış, orta + parlak zekâlı adamlardır.
İçgörüleri ve empati yetenekleri sınırlıdır. Zaman geçip de onların gösterdikleri isabetli yol anlaşıldığında, yeni kognitif azınlık fertleri de ortalarda dolanıyor olacaktır. Homo sapiens sapiens’in kaderi galiba bu…
Bizden örnek mi istersiniz?
alıntı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder